De auteur van het recent uitgegeven boek zal wat meer toelichting geven over een aantal minder gekende facetten van de schuttersgilde, en meer bepaald de Brugse Sint-Jorisgilde en daarmee een aantal onbetreden paden bewandelen.

Vooreerst de rol van de vrouwen binnen het gildegebeuren, een feit dat steeds onderbelicht is gebleven omdat men het lidmaatschap niet kon rijmen met het (valse) beeld dat schuttersgilden loutere gemeentemilities vormden.
Vervolgens ook wat uitleg over de kostbaarste archieven uit de 14^de en 15^de eeuw die bij de opheffing van het Oudhof verdwenen en door een ijverige stadsarchivaris gelukkigerwijze werden gerecupereerd, de onvolprezen Louis Gilliodts.
Daardoor is zowel het bestaan van de gilde in 1321 als de vroegste werking ervan perfect gedocumenteerd en kunnen heel wat hardnekkige historische onwaarheden doorprikt worden.