Sluiten
Madonna met kanunnik Joris van der Paele

Vrienden van Musea Brugge

Mu.ZEE "Rose, Rose, Rose à mes yeux. James Ensor en het stilleven in België van 1830 tot 1930"

Graag nodigen we u, als lid van VVMB, uit voor een uitstap naar Mu.ZEE voor een gegidst bezoek aan de tentoonstelling "Rose, Rose, Rose à mes yeux. James Ensor en het stilleven in België van 1830 tot 1930"

Extra datum voor bezoek dat wij organiseren voor onze leden aan Mu.ZEE "James Ensor en het stilleven in België van 1830 tot 1930" is woensdag 27 december, met dezelfde tijdsloten: 14:30 uur en 15:00 uur!

>> Klik hier om je in te schrijven!<<

Sized james ensor 2c roses 2c 1892

En dit op donderdagnamiddag 28 december. Er zijn twee tijdsloten voorzien: een om 14:30 uur en een om 15:00 uur.

We spreken af aan de inkom van Mu.ZEE om ten laatste 14:15 uur of 14:45 uur, afhankelijk van het gekozen tijdsslot. De vereniging betaalt de gidsen.

Deze tentoonstelling, gecureerd door prof. Dr. Bart Verschaffel en Sabine Taevernier, concentreert zich voor het eerst helemaal op de stillevens van James Ensor. Een vijftigtal werken uit de belangrijke productie van Ensor op dit gebied - van de eerste burgerlijke voorbeelden over de ‘bespookte’ stillevens van de jaren ’90 tot de etherische, dromerige voorbeelden van de late periode – dienen als ruggengraat en ijking voor een overzicht van het stilleven in België tussen 1830 en 1930.

De tentoonstelling biedt vooreerst een kijk op de 19e-eeuwse, academische, decoratieve traditie vanaf Antoine Wiertz tot Frans Mortelmans, met vele vergeten maar zeer vakkundige en in hun tijd erg succesvolle schilders, zoals Jean Robie en Hubert Bellis.

Bijzondere aandacht gaat hierbij naar geheel vergeten vrouwelijke schilders zoals Alice Ronner en Georgette Meunier, alsook de geïsoleerde figuur van Henri De Braekeleer.

Daarop volgt een selectie van schilders die zich, reeds binnen de geaccepteerde traditie van het modernisme, toeleggen op het stilleven, maar zelf binnen de geplogenheden van het genre blijven, zoals Louis Thevenet en Léon De Smet.

Ter vergelijking wordt daar een aantal schilders tegenover geplaatst die, net als Ensor door hun picturale aanpak en beeldopbouw zeer eigen, sterke beelden maken, zoals Leon Spilliaert, Gustave Van de Woestyne, Frits Van den Berghe en de veel minder bekende Marthe Donas en Walter Vaes.

De tentoonstelling sluit af met kunstenaars die de vaste beeldruimte van het ‘theater van de dingen’ opblazen: Jean Brusselmans en René Magritte.