Musea Brugge heeft haar collectie verrijkt met twee 16e-eeuwse glasraampjes. De beide ruitjes zijn van Duitse origine en dateren uit de eerste helft van de 16e eeuw.
Ze stellen gerechtigheidsscènes voor. De ruitjes waren eerder al te bewonderen in de tentoonstelling 'De kunst van het recht. Drie eeuwen gerechtigheid verbeeld' in het Groeningemuseum in 2016/17) en staan afgebeeld en beschreven in de tentoonstellingscatalogus. De Duitse privéverzamelaar gaf toen vijf van zijn ruitjes in bruikleen voor deze tentoonstelling. Twee daarvan maken nu deel uit van de collectie van Musea Brugge.
Een rechtopstaand, rechthoekig ruitje stelt "het oordeel van Cambyses" voor en is dus direct gerelateerd aan één van de topstukken in de collectie van Musea Brugge, het tweedelige paneel van Gerard David (1498) met hetzelfde onderwerp. Dit glaspaneeltje toont in de voorgrond de zware straf - het afstropen van de huid - van de omgekochte rechter Sisamnes. Koning Cambyses kijkt toe hoe de beulen te werk gaan. Eén van de beulen houdt het mes geklemd tussen de tanden – een detail dat we ook opmerken in het grote paneel van David. In de achtergrond wijst Cambyses met de rechterstaf in de hand, naar de afgestroopte huid die boven de nieuwe rechter (de zoon van de veroordeelde rechter) gedrapeerd is. Deze huid dient als waarschuwing tegen corrupt gedrag.
Het tweede glaspaneeltje is rond en ook dit stelt een rechter voor met meer oog voor goudstukken dan het recht. Hij wordt benaderd door twee partijen waarvan het verschil in hun socio-economische positie benadrukt wordt door hun kledij en houding. Terwijl de ene eerbiedig knielt voor de rechter, legt de rijkelijk uitgedoste figuur gouden munten in de schaal van de rechter, met als gevolg dat de schaal der gerechtigheid uit balans raakt. De rechter negeert de arme die voor hem neerknielt. Opmerkelijk is dat het zwaard der gerechtigheid in de hand van de rechter slap wordt en ombuigt. Het ruitje geeft duidelijk de boodschap weer dat gerechtigheid haar kracht verliest in het geval van omkoping. Deze minder positieve voorstelling van justitie zou erop kunnen wijzen dat het ruitje eerder in een private dan in een openbare context te zien was. Deze onorthodoxe interpretaties waren populair om in de intieme sfeer van de privéwoning te tonen.
Meer nieuws? Schrijf je in op onze nieuwsbrief.