1/9
Toon alle beelden
Sluiten
ARCHIEF: Deze tentoonstelling is afgelopen
Op 30 september 2019 is het precies 150 jaar geleden dat de Brugse stadsschouwburg de deuren opende. Deze kleinschalige tentoonstelling focust op het stedenbouwkundige, architecturale en programmatorische verhaal van dit bijzondere, jarige gebouw.
Om plaats te maken voor het nieuwe complex werden destijds middeleeuwse huizen afgebroken, straten recht getrokken en werd een nieuw theaterplein aangelegd. Uit de voorstellen van zes architecten werd dat van Gustave Saintenoy gekozen. Hij ontwierp een eclectisch gebouw dat rijkdom uitstraalt.
Het ‘Grand Théâtre de Bruges’ evolueerde van een elitaire schouwburg tot een open cultuurhuis voor theater, hedendaagse dans en muziek. In het Arentshuis kaderen we het verleden van deze plek in zijn Brugse en (inter)nationale context, aan de hand van authentieke documenten en stukken, kunstwerken, bewegend beeld, digitale reconstructies en geluid.
Organisatie: Musea Brugge en Cultuurcentrum Brugge m.m.v. Stadsarchief Brugge, Dienst Monumentenzorg & Erfgoed Brugge, HOWEST
Geluid op de scène
Dit radvormige voorwerp werd destijds gebruikt om het geluid van een kar of koets over de straatstenen na te bootsen. Iemand liep ermee heen en weer achter het decor. Het geluid van paardenstappen werd geproduceerd door tegen elkaar slaande kokosnoten. De regen werd gesimuleerd met droge boontjes over een gespannen vel.
Brood op de plank
Deze rekwisieten deden het publiek geloven dat er echt brood, gebak, fruit, vlees of vis op de tafel lag. Uit een factuur van 1887 in het stadsarchief blijkt dat deze ‘Carton pâte’ aangekocht werden bij de Parijse firma Hallé. De stukken hebben hun originele beschildering behouden, weliswaar mooi gepatineerd over de jaren heen.
In the limelight
Deze limelight uit het begin van de 19e eeuw, werd enkele jaren terug gevonden in de kelders van de Stadsschouwburg. Het blijkt een zeer uitzonderlijk toestel. Deze theaterspot werd gebruikt lang voor er elektriciteit was in de Stadsschouwburg. Met een limelight was het voor het eerst mogelijk om licht te bundelen met lenzen of spiegels. Het licht was wit, maar kon gekleurd worden door middel van filters. Een sterke, gefocuste lichtbron, geschikt voor grote ruimtes, maakte het mogelijk om de focus te leggen op een acteur of een actie.
De zitjes in de zaal
In de beginjaren stonden in de Stadsschouwburg verschillende stoelen, banken en zetels. Op de ‘parterre’ en op de beste plaatsten in de loges, stonden de mooiste zetels en stoelen. Hoe goedkoper je ticket, hoe minder comfort. Er stonden ook banken en wie heel weinig had, stond recht achter de banken op de hoogste verdieping, de 4e rang of ‘t kiekenkot.
