Op 6 en 7 januari 1675 ontleedde hospitaalchirurgijn Cornelis Kelderman voor het eerst in Brugge een lijk, onder grote belangstelling van zijn gildebroeders. Het was gildedeken Adriaen Van Middelen die het stadsbestuur had gevraagd om het lijk van gehangene Jan Nicolae te mogen ontleden.

Vanaf de vroege 14de eeuw vinden de eerste dissecties van lijken plaats. De katholieke kerk verzet zich heftig, maar laat oogluikend toe dat lijken van terdoodveroordeelden worden onderzocht. In 1533 maakte Brusselaar Andreas Vesalius (1514-1564) in Parijs de eerste lijkschouwingen mee. Hij zocht naar een rationele verklaring voor de verschillen tussen de anatomische beschrijvingen van de oude meesters en schrijvers en wat hij in werkelijkheid zelf vaststelde. Zijn bevindingen bundelde hij in het lijvige De humani corporis fabrica libri septem, het eerste wetenschappelijke anatomieboek met houtsnedes ter verduidelijking.

Om deze 'eerste keer' te gedenken, wordt de anatomische les vereeuwigd met een schilderij. Zo belangrijk is het evenement voor Brugge. Gelijkaardige anatomielesssen zoals die van Dr. Tulp in Amsterdam werden al in 1632 door Rembrandt op doek gezet. Een traditie die de onbekend gebleven kunstenaar 40 jaar later verder zet met deze Brugse anatomische les van Kelderman.

Het geheel speelt zich af in een fictief theatraal decor, terwijl de les in werkelijkheid plaats vond in de caemere der chirurgie in het Steen op de Burg. Bij het bed met het opengesneden lijk staan vier meester-chirurgijnen. De rechtse figuur is wellicht Cornelis Kelderman, eerste chirurgijn van het Sint-Janshospitaal, die op 6 januari 1679 de spieren en ingewanden ontleedde. De tweede man van links lijkt toelichtingen te geven bij wat er gebeurt. Hij wijst het instrument in Keldermans hand aan. Het is wellicht deken Adriaen van Middelen die zijn confraters onderricht over het menselijke lichaam. Verder assisteerden tweede chirurgijn van het Sint-Janshospitaal François Guillemin en Gillis Buys. Wie van beide uiterst links staat en instrumenten van de tafel neemt en wie het orgaan (de maag?) in de handen houdt, is niet meteen duidelijk.

Dezelfde vier chirurgijnen komen ook voor op het schilderij “Het bestuur van het gilde der geneesheren te Brugge” uit 1677, dat werd geschilderd door Philippe Bernaerts. Daardoor wordt deze anatomische les vaak aan deze schilder toegeschreven.

Lijkschouwingen en anatomische lessen werden uitgevoerd tijdens de wintermaanden. Bij gebrek aan adequate koeling was de vrieskou het ideale bewaarmiddel voor de lijken. De kou hield het ontbindingsproces tegen en dus milderde de karakteristieke geur die ieder lijk in ontbinding afgeeft.