Zotten maken 't beste feest (Adriaen Pietersz. van de Venne, 1661, Groeningemuseum)
Voor Porcelain id brengt dit kunstwerk een ode aan de nooit eindigende dans van het willen overgeven aan de liefde in al zijn vormen en de valkuilen van het bestaan.
Bekijk het werk hierIk mijd de wereld om me heen tegenwoordig
Niet uit wrok of algemene haat, simpelweg uit menselijke nederlaag
Het gebeurt:
zoals rood licht op groen springt
mensen met afgebroken tanden hun bijnaam zo verdienen,
of ik die antidepressiva eindelijk een kans wil geven,
of een onderste vrucht wordt verpletterd door de bovenste
Deze brief is dan een verklaring van overgave
Een witte vlag gewikkeld in een pen, gitaar, schouderbladen
slapeloosheid en schaamte
Vanaf hier moeten we toch onze voorlaatste dans ontsteken
Ongemakkelijke botten die de ander met overgave vinden
Hoe dan ook, want het was gewoon weer dinsdag
Of de lente kwam weer terug
iemand verjaart,
Vrienden jagen hun dromen na,
Onze kinderen groeien sneller dan we verwacht hadden
En niemand die gespaard bleef van verdriet in dat alles
Mijn pijn is dan wel de mijne,
ze is bijzonder gewoon
Mijn witte vlag van overgave spreidt zich dan maar uit— één gamelle-circustent
Hierin heb ik de genade van de liefde mogen ontvangen
Een bevlogen midden in een spectaculaire val
Een liefde die je neemt zoals je bent
Dan heb je geluk, zegt ze dan
In werkelijkheid:
De precieze en tastbare aard van het willen houden van een andere
en in diezelfde beweging graag worden gezien