De offering van Isaac, waarbij Abraham bereid is zijn zoon Isaac te offeren aan God, is een populair onderwerp in de 16de eeuw en 17de eeuw in de Noordelijke (protestantse) èn de Zuidelijke (katholieke) Nederlanden vanwege de betekenis als prefiguratie voor de dood van Jezus. Deze ronde compositie gaat terug op een prent van Pieter I de Jode met hetzelfde onderwerp, die gegraveerd werd door Egbert van Panderen (1580/1-1637) en door De Jode zelf werd gepubliceerd. De compositie werd wel enigszins aangepast om bij het ronde formaat te passen. Zo is de engel iets kleiner getekend en volgen de vleugels van de engel net als de boomtak en de opbollende mantel van Abraham, de vorm van het blad. De ram is iets naar achteren en hoger geplaatst en Isaac is jonger dan in de prent en kijkt de toeschouwer aan. De vorm van het blad wijst in de richting van glasschilderkunst, maar het blad kan ook ter voorbereiding op een edelsmeedwerk zijn gemaakt. Hoewel de tekening dicht aanleunt bij de prent is deze zeker niet van de hand van De Jode. De Brugse tekening getuigt van minder zelfvertrouwen in tekenstijl en minder detaillering in de uitvoering van onder andere spieren en vouwen. Voorlopig blijft de maker van deze tekening anoniem, maar hij is wellicht een navolger of leerling van Pieter de Jode. In het Brugse prentenkabinet bevindt zich nog een andere die rechtstreeks teruggaat op dezelfde prent van Pieter de Jode (0000.GRO2021.I).

Détails

Identification

Linked open data