Sluiten
In het Volkskundemuseum is de opstelling ‘Kinderen van toen’ volledig vernieuwd. De interactieve museumpresentatie op de eerste verdieping van het museum neemt jong en oud mee op tijdreis naar de kindertijd van de jaren 1950 en 1960. Drie ingerichte kamers en tal van objecten brengen de sfeer van die tijd opnieuw tot leven en nodigen museumbezoekers van verschillende generaties uit om samen herinneringen op te halen en in gesprek te gaan over hun kindertijd.
Het Volkskundemuseum in de rustige Sint-Annawijk huist in authentieke 17e-eeuwse werkmanshuisjes. Op de benedenverdieping ontdekken bezoekers hoe het dagelijkse leven in Brugge er tot 1945 uitzag. Die opstelling kreeg in september een opfrissing, met nieuwe kamers over gezelschapspellen en textiel en extra kindvriendelijke elementen. Op de eerste verdieping van het museum opent nu ook de vernieuwde ‘Kinderen van toen’ over de periode 1950-1960.
Drie thematische kamers – een woonkamer, een keuken en een kamer over vakantie en vrije tijd – brengen de sfeer van de jaren 1950 en 1960 tot leven en nemen de bezoekers mee naar de wereld van kinderen van toen. Het museum koos bewust voor een aanpak waarin interactie en herinneringen delen centraal staan.
De bezoeker kan hier niet alleen objecten bewonderen, maar ze ook echt gebruiken. Dankzij de steun van de Vrienden van Musea Brugge kon het museum verschillende ‘social objects’ aankopen – voorwerpen die herinneringen oproepen en gesprekken stimuleren. Grootouders en kleinkinderen kunnen samen de tafel dekken, bellen met een oude telefoon, luisteren naar de radio en zo een gesprek op gang brengen over hoe het vroeger was. Die gebruiksvoorwerpen, aangevuld met allerlei verhalen, gesprekskaarten en quizvragen moedigen aan tot een intergenerationeel dialoog. Grootouders kunnen jeugdherinneringen delen met hun kleinkinderen, maar ook andersom.
De heropening van ‘Kinderen van toen’ is tevens de start van een traject rond participatief verzamelen. Musea Brugge wil de inwoners van Brugge, jong én oud, betrekken bij zijn verzamelbeleid van het erfgoed van het dagelijks leven. De kindertijd is hiervoor het geknipte thema. Bovendien is het een dankbaar onderwerp voor een intergenerationeel dialoog over de kindertijd van vroeger en nu.
