De kruisiging van Jezus is weergegeven voor een breed landschap, waardoor een slingerende stoet zich terug begeeft naar een stad. De krappe uitsnede en de vele figuranten geven de voorstelling een theatraal karakter. Het tafereel verbeeldt het moment dat Jezus door de blinde centurion Longinus in zijn zij wordt gestoken. Een druppel bloed valt op de hand van de honderdman, hiermee raakt hij zijn oog aan, waarna hij weer kan zien. Op hetzelfde moment sterft Jezus en valt – zoals in de Bijbel staat beschreven – de duisternis in. Opmerkelijk genoeg is dat alleen het geval bij de stad rechts op de achtergrond en blijft dit de stad links bespaard. De linkse stad is, dankzij de waarheidsgetrouwe weergave van de gebouwen, te herkennen als Jeruzalem, de heilige stad. Zeer waarschijnlijk bezocht Jan Provoost deze stad als pelgrim en baseerde hij het stadsgezicht in dit schilderij op zijn eigen waarnemingen. Mogelijk was deze Kruisiging onderdeel van een drieluik, samen met twee voorstellingen uit het leven van de heilige Catharina (momenteel bewaard in het Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen). Dit drieluik zou volgens de reconstructie het altaarstuk voor de Jeruzalemkapel in Brugge hebben gevormd.

Einzelheiten

Identifizierung

Linked open data