Hier in zaal 7 gaat het over geld en over handeldrijven. Een spil in het Brugse handelsgebeuren waren de vele herbergen en hotels. Zij zorgden voor de omkadering om handel te kunnen drijven. Herbergiers en hoteliers waren tussenpersonen die niet alleen mensen herbergden, maar ook goederen opsloegen, handelslui met elkaar in contact brachten, hielpen bij transacties… Een van de Brugse hoteliersfamilies heette Van der Beurze. Het woord ‘beurs’ is afgeleid van hun naam.

Het geld rolde in Brugge letterlijk: in de vitrine staat een doosje met een weegschaaltje en gewichtjes. Die dienden om munten mee te wegen en zo hun waarde en echtheid te bewijzen. Of ze te ontmaskeren als te licht of vals.

Door die intense handel kwamen er ook nieuwe instellingen, beroepen, producten én paperassen: de bewijsstukken en boekhouding... Zo is er de kwitantie, waarvan hier een voorbeeld ligt, een kwijtschelding van schuld.

Infrastructuur, goederen, geld, ondernemende mensen uit diverse windstreken: het was er allemaal in het Brugge van de 15de eeuw. Onder meer Italiaanse kooplui speelden een hoofdrol in de ontwikkeling van de geldhandel. Daarnaast waren er veel Spanjaarden, Portugezen, Engelsen en handelaars uit Noord- en Oost-Europese steden waarmee Brugge nauw samenwerkte, de zogenaamde Hanzesteden. Die intense activiteit zorgde voor een ongeziene bloei van de stad.

Brugge was een knooppunt in de internationale handel en was daarom een aantrekkelijke stad voor de Bourgondische hertogen. Belangrijk in die handel waren onder meer tal van luxeproducten. Op het scherm in deze zaal krijg je een idee van de handelsroutes en leer je welke producten van waar naar Brugge kwamen en ook doorgevoerd werden.

Je vindt er ook enkele voorwerpen in amber of barnsteen. Amber is een fossiel hars dat miljoenen jaren geleden uit naaldbomen vloeide en versteende. Dat leverde een zacht gesteente op, warmgeel tot donkerrood van kleur. Je vindt het vooral in het Oostzeegebied. Al in de oudheid maakte men er luxeobjecten mee. Op het voelelement kun je zo meteen amber en andere materialen aftasten.

In de middeleeuwen krijgt Brugge het internationale privilege om amber te mogen bewerken, samen met de Duitse stad Lübeck. Ambachtslui maken er onder meer kralen voor rozenkransen mee. Met de restjes maken ze ook vernis. Vooral in de 14de eeuw bloeit de Brugse amberbewerking. Daarna gaat de prijs van amber de hoogte in en in 1420 wordt het Brugse privilege stopgezet.

Ook van andere luxeproducten ontdek je hier voorbeelden, zoals een koperen grafplaat, een deel van een tweeluikje in ivoor, luxehandschriften, Spaans aardewerk… En een balksleutel, een langwerpig plat stuk hout dat uit de muur stak en een balkeinde ondersteunde. Die versierde het Sint-Jansweeghuis, waar laken werd gewogen en beoordeeld op kwaliteit. In de jaren 1200 was het de handel in wol en laken die Brugge groot heeft gemaakt. Toen is de basis gelegd voor de latere bloeitijd.

Op deze rechthoekige voelplaat kun je vijf kostbare materialen verkennen waarvan luxeproducten gemaakt werden. De materialen waar het om gaat, zijn bewerkt hout, bewerkt leer, aardewerk met tinglazuur, albast en amber. In de voelplaat zijn cirkelvormige openingen gemaakt met daarin de materialen.

We beginnen links bovenaan. In de eerste opening die je voelt, ligt bewerkt hout. Het hout is bruin van kleur en er lopen verschillende nerven door het fragment.

Als je nu een stukje naar rechts gaat, vind je het tweede materiaal ongeveer in het midden van de plaat. Dit is bewerkt leer en het is diepzwart, zelfs nog donkerder dan de voelplaat zelf.

Een stukje naar rechts, bijna tegen de rand van de plaat, voel je aardewerk met tinglazuur of faience, het derde materiaal. Het aardewerk is heel licht van kleur met hier en daar een spikkeltje.

Dit waren dus de eerste drie materialen, die in vrij grote cirkels in de plaat zijn verwerkt. De volgende twee materialen bevinden zich in kleinere cirkels. Als je vanaf het aardewerk dat je net hebt gevoeld een stukje naar beneden en naar links gaat, voel je albast. Ook dit materiaal is heel licht, bijna wit van kleur.

Het laatste materiaal is amber, en dat vind je als je van de cirkel met het albast een stukje naar links gaat. Ook het amber bevindt zich in een kleine cirkel. Het heeft een warmgele kleur met donkere brokjes vanbinnen en het glanst licht.

Hiermee hebben we de kostbare materialen gehad. De luxeproducten waarin ze werden verwerkt, werden in Brugge gemaakt of verhandeld.

Het volgende element dat je kunt aftasten vind je op de volgende verdieping. Ga naar links en neem daar de trap. Eenmaal op de eerste verdieping ga je rechts de volgende ruimte binnen. Let op de ene trede. Het voelelement bevindt zich rechts op de eerste tafel recht voor je.

De bloeiende internationale handelsstad Brugge trekt volop mensen uit andere landen aan, die er zich ook vestigen: ambachtslui, kunstenaars en veel handelaars met hun familie.

Je staat nu voor een portret van de Spanjaard Jan Lopez Gallo en zijn drie zonen. Het portret uit 1568 is ongeveer een halve meter breed en bijna een meter hoog en het is uitgevoerd in olieverf op paneel. De geknielde opdrachtgever, Jan Lopez Gallo, is gekleed in wapenrusting en kijkt de toeschouwer aan. Hij is een kalende man met een donkere baard en snor, en houdt zijn handen voor zijn borst gevouwen. Achter hem vinden we zijn drie zonen, de twee oudste eveneens in harnas. Alle vier zijn ze aan het bidden. Op de bidstoel prijkt het wapenschild van de familie. Handelaars als Lopez Gallo blijven langdurig of zelfs permanent in Brugge. Ze integreren zich in de lokale elite en pakken ook graag uit met hun identiteit en afkomst. Bijvoorbeeld op portretten, in dit geval door de Brugse topschilder Pieter Pourbus. Of door in Brugge prestigieuze wandtapijten te laten maken met het wapenschild van hun familie. De welgestelde inwijkelingen zijn dus ook afnemers en opdrachtgevers van veel Brugse luxeproducten. Dat waren voor hen statussymbolen.

Ze lieten ook papieren getuigen na. Ook dat laten we in dit museum zien. Ongemeen belangrijk waren de zogeheten ‘naties’. Dat was een soort staat, zeg maar, natie, in de stad. In zo’n natie verenigden handelaars en kooplui uit één streek of land zich. Ze hadden een eigen natiehuis en je hoort hun aanwezigheid nog altijd in Brugse plaatsnamen: de Spaanse Loskaai, de Engelse Straat, het Biskajersplein… Een natie kreeg van de stad voorrechten, privileges. De papieren getuigen daarvan. Brugge hield de machtige naties graag te vriend, want ze zorgden voor economische bedrijvigheid en rijkdom.

Met de naties laten we deze zaal én deze verdieping achter ons. Via de trap kom je op de volgende verdieping uit, waar de zeventiende en achttiende eeuw centraal staan.